Het gedachtegoed van Etty Hillesum leeft en inspireert nog steeds. Ook ruim 80 jaar na haar dood. Op 4 mei jl. bij de Dodenherdenking op het Grote Kerkhof in Deventer mochten hierover spreken ons centrale directielid Esther Kopmels en Floris van Dijk, leerling van Het Vlier.
Klik hier voor de speech van Esther.
Klik hier voor de speech van Floris.
Waarom wij Etty Hillesum heten.
De vader van de joodse Etty Hillesum was rector van het vroegere stedelijk gymnasium in Deventer. Zijn dochter Etty Hillesum (geboren in 1914) haalde hier haar diploma en begon tijdens haar rechtenstudie in Amsterdam met schrijven. Zij hield een dagboek bij en schreef brieven over wat zij in haar leven ontdekte en meemaakte. Met zichzelf, en in de wereld om haar heen.
Toen Etty 27 was brak de 2e wereldoorlog uit. Zij en haar familie werden naar kamp Westerbork in Drenthe gebracht. Etty had inmiddels ontdekt dat je in alle situaties in je leven de vrijheid hebt om te kiezen voor hoe je er mee om gaat. En dat deed ze. Zelfs daar in dat kamp. Ze schreef bijvoorbeeld:
Ook al ben ik hier niet vrij…, je hebt altijd de vrije ruimte en de hemel om naar te kijken. En dan kun je een besluit te nemen over wat wil ik, en wat doe ik.
Etty schreef in haar leven veel brieven en dagboeken. De dagboeken werden uitgegeven onder de titel ‘Het verstoorde leven - Dagboek van Etty Hillesum’. Daarin is ze heel openhartig en helder over haar innerlijk leven en wat zij in het kamp met landgenoten meemaakte. Haar teksten en inzichten zijn tijdloos, inspirerend en van grote helderheid. Ze getuigen van een groot bewustzijn.
Dat blijft voor ons inspirerend. In het kader van het burgerschapsonderwijs gaan we jaarlijks met alle brugklassen naar het Etty Hillesum Centrum (zie: www.ettyhillesumcentrum.nl). In de scholen zijn overal teksten uit haar werk op de muur aangebracht. Ook verwijzen we regelmatig naar haar werk.
